Annecy
Erasmus is nu definitief afgelopen. Sinds maandagavond ben ik terug in het land. Mijn grootmoeder is namelijk dinsdagmorgen om 11.00 gestorven.
In het weekend van 24 april echter zijn Etienne en ik nog met de moto op stap geweest. Na een rit van twee uur op de moto , die zeker voelbaar was in de benen, kwamen we aan in Annecy.
Annecy (Savoyaards Èneci) is een stad en gemeente, gelegen in het departement Haute-Savoie in het oosten van Frankrijk. De stad is tevens de hoofdstad van het departement en telt iets meer dan 52.000 inwoners (1999), die Annéciens worden genoemd.
Annecy is de hoofdstad van drie kantons:
- Kanton Annecy-Centrum;
- Kanton Annecy-Noord-Oost;
- Kanton Annecy-Noord-West.
Het eerste zichtbare was het prachtige meer. Annecy ligt namelijkaan de noordoever van het Meer van Annecy, 40 km ten noord-oosten van Aix-les-Bains en 40 kilometer ten zuiden van Genève, en ligt op 448 meter boven zeeniveau.
Bijna alle bezienswaardigheden hebben we bezocht en gefotografeerd. Enkele op een rijtje:
Het Palais de l'Isle is een gevangenis uit de 12e eeuw. Dit symbool van de stad behoort tot de meest gefotografeerde monumenten in Frankrijk.
Na een bezoek aan het Palais de l'Isle bezochten we Château d'Annecy (Kasteel van Annecy) Dit kasteel was het huis van de graven van Genève en de hertogen van Genevois-Nemours; tussen de 12e en de 16e eeuw een zijtak van het Huis Savoye. Tegenwoordig is het een museum en overheidsgebouw.
We wandelden door de rue Sainte-Claire met zijn romantische bogen die daterenuit de 17e en 18e eeuw. De rue royale, met de vele winkels, tuinen en de fontein van Saint Jean, is het middelpunt van de commerciële en politieke activiteiten in de stad.
Tevens brandden we een kaarsje in de Kathedraal van Saint-Pierre, gebouwd in de 16e eeuw, die een groot aantal kunstvoorwerpen uit de 19e eeuwbezit. Een prachtige foto op de Pont des Amours(Brug der Geliefden) ,een voorbeeld van ijzerarchitectuur uit de 20e eeuw, mocht natuurlijk niet ontbreken.
Na een aantal zaken te hebben bezocht, huurden we een pedalo om lekker te luieren op het meer.
's Avonds aten we nog een heerlijke fondue in een klein restaurantje en keerden we moe en voldaan terug naar Grenoble.
Sarah
la fin....
hoi hoi
De laatste week van Erasmus is aangebroken. Ik keer maandag 26 april terug naar België. Dit is iets vroeger dan verwacht wegens familiale omstandigheden die op de eerste plaats komen. Vrijdag heb ik mijn laatste stagedag op de spoedafdeling. Ik heb deze week al mogen proeven van een andere werkwijze op de sector ZES ( meer chaos en leermomenten
Naast werken, probeer ik ook nog een beetje te genieten van mijn laatste momenten hier. Het is hier al bijna heel de week schitterend weer =>een fototoestel op zak ishet enigedat je dan mee moet hebben. Vorige week ben ik tevens twee dagen gaan skiën met mijn familie ( les deux alpes).
Geniet van de laatste sfeermomenten van Grenoble.
Om af te ronden maak ik zaterdag nog een uitstap naar Annecy. Dit stadjemoet blijkbaar de moeite zijn om nog te bezoeken ( FOTO'S volgen hier nog van).
Sarah
bresson
'Bresson est une commune française située dans le département de l'Isère et la région Rhône-Alpes. Ses habitants sont appelés les Bressonnais.'
Het stadje telt zo'n 720 inwoners! Valerie en ik liepen door het stadje en ondanks de ' grootte' vonden we op een gegeven moment de weg niet meer terug. Het begon al te schemeren dus wilden we zo snel mogelijk terug naar het centrum van Grenoble.
Na enig speurwerk vonden we de weg terug.
Sarah
Sassenage
Steffie is twee dagen op bezoek geweest in Grenoble. Na een rit van 13 uur op de bus kwam ze aan in Grenoble.
Ik heb samen met haar Sassenage bezocht. Sassenage is een gemeente in het Franse departement Isère (regio Rhône-Alpes) en telt 9735 inwoners (1999). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Grenoble. De oppervlakte van Sassenage bedraagt 13,3 km², de bevolkingsdichtheid is 732,0 inwoners per km². De gemeente ligt ten noordwesten van Grenoble, op de linkeroever van de rivier de Isère.
Een bezoekje aan het kasteel van Sassenage leverde ons een prachtige typische Engelse tuin op. Vanaf de achttiende eeuw namelijkwerden de tuinen speelser, er kwam beweging in de strakke lijnen. De paden gingen kronkelen, de bomen vormden onregelmatige bosjes en fonteinen maakten plaats voor vijvers.
Na een heerlijke picknick namen we de bus richting de Bastille ( jaja weeral). We hebben echter een wandeling gemaakt nog enkele meters hoger ( Mont Jalla)dan de Bastille tot aan het nationale monument. Het monument ligt 630 meter hoger dan de Bastille.
Het monument werd opgericht 17 juni 2000 in herinnering voor de 150,000 bergtroepen , blauwe duivels, die gestorven zijn in het gevecht ( onstaan groepen: 1888).
Na twee leuke en interessante dagen vertrok Steffie terug naar het kleine België.
Sarah
UHCD
hoi hoi,
De laatste maand is nu al een paar dagen bezig en eindelijk heb ik de tijd gevonden om nog eens op mijn blog te schrijven. Steffie is ondertussen op bezoek geweest, de stage op de spoedafdeling is begonnen en vandaag word ik een jaartje ouder.
De spoedafdeling waar ik nu stage loop, bestaat uit drie sectoren. Patiënten komen toe aan het onthaal waar een verpleegkundige de eerste stap van het traigeproces uitvoert. Zij/ hij beslist of de patiënt naar de sector ZES of CHIR gaat. CHIR staat uiteraard voor alle chirurgische zaken en ZES staat voor alle medische zaken. Als patiënten langer dan 24 uur op spoed moeten blijven, komen ze naar UHCD. Ik sta op de sector UHCD.
Ik dacht dat ik op een spoedafdeling zou staan waar de patiënten al na één à twee uur weer zouden vertrekken ( huis, opname). Ik kwam toe op de sector UHCD en zag toch wat anders dan ik had verwacht. Een shift begint met de dagelijkse hygiënische zorgen, het uitdelen van medicatie en eten. Het is interessant om patiënten iets langer te kunnen opvolgen maar ik vind het jammer dat het oefenen van bloedafnames en infusen plaatsen er deze keer niet echt in zit. De infusen worden namelijk al op CHIR of ZES geplaatst.
Ik heb al half kunnen regelen dat ik ook eens op ZES of CHIR kan staan om toch beterde spoedafdeling van hier te kunnen vergelijken met België ( in functie van aankomst, verder proces en voor mijn bachelorproef). Voor de rest loopt alles hier zijn gewone gangetje.
Ik heb nog geen foto's maar deze zullen zeker nog volgen.
Sarah
Caves du chartreuse ( Voiron)
Vandaag zijn we zaterdag 27 maart ( voorlaatste dag vakantie). Maandag begint mijn tweede periode stage op de spoedafdeling ( CHU Michallon). Gedurende vier weken zal ik daar stage lopen. Ik ben hier nu al bijna twee maanden en moet eerlijk bekennen dat ik niet meer naar België wil terugkeren.
Ik begin Grenoble en omstreken meer en meer te kennen en dit dankzij de hulp van de Franse studenten. Vrijdagnamiddag zijn 1 Franse student, 1 Waalse student (
Chartreuse is een kruidenlikeur genoemd naar het kartuizerklooster in de Franse Alpen en bereid door kartuizers ( De orde der kartuizers is in 1084 gesticht door de heilige Bruno van Keulen in het onherbergzame Massif de la Chartreuse, een bergachtig gebied ten noorden van Grenoble. Het is een contemplatieve orde van kluizenaars die toch in gemeenschap willen leven) van de Grande Chartreuse in de buurt van Grenoble. De drank is gemaakt van 130 verschillende planten, (Alpen)kruiden en specerijen. De basis van alle likeuren vormt de elixer, nog steeds gemaakt naar het ingewikkelde recept dat de monniken in 1605 in bezit kregen, en toen al als erg oud gezien werd. Elixer komt uit het Arabisch en betekent: 'de steen der wijzen'. De Chartreuse likeuren behoren tot de meest complexe producten op drankgebied.
Er zijn enkele soorten waarbij de rijping ongeveer 4 tot 12 jaar duurt:
- geel ( 40%)
- geel ( 40%) v.e.p ( vieillissement exceptionellement prolongee)
- groen (55%)
- groen (54%) v.e.p
- liqueur du 9ieme centenaire (47%)
- 1605 (56%)
- elixer (71%)
Slechts drie Broeders van de Orde kennen de namen van de 130 planten en weten hoe ze moeten gemengd en gedistilleerd worden. Zij zijn ook de enigen die weten welke planten te gebruiken om de natuurlijke gele en groene kleur te verkrijgen. Met zijn drieën controleren ze het erg trage verouderingsproces van de likeur en beslissen wanneer hij klaar is om gebotteld te worden.
Na een korte uitleg over de maak van chartreuse bezochten wede distilleerderijwaar spijtig genoeg geen foto's mochten worden genomen. Na een 3D film over de geschiedenis van de chartreuse bezochten we de langste kelderruimte ( voor het rijpen van likeur)in de wereld.
Na een keer proeven van de chartreuse vertrokken we met de auto naar het museum van Chartreuse. Derit duurde langer dan we dachten ( stijgen, stijgen en nog eens stijgen in de bergen +/- 30 minuten vanles caves du chartreuse.De jongens hadden spijtig genoeg de openingsuren niet nagekeken met als gevolg dat we voor een gesloten deur stonden.
We besloten dan maar terug te rijden naar Grenoble, een volgende keer het museum te bezoeken en de wandeling naar monastère de la grande chartreuse ( het klooster) een anderedag te doen.
soirée du kinésitherapie ( Sun Valley)
weinig te vertellen: dansen... plezier... massages voor drie euro